خوانندگان گرامی
همان طور که در شماره های قبل به آگاهی رسید این صفحه را اختصاص داده ایم به برخورد دیدگاه های دو برادر خیالی با نام های هابیل و قابیل. این دو برادر از نظر سنی با یکدیگر دو سال اختلاف دارند و با وجود آن که در یک خانواده و یک نوع شرایط بزرگ شده اند، نقطه نظرهای متفاوت و حتی مخالف یکدیگر دارند. از آن ها خواسته ایم تا در هر شماره بحثی را مطرح کنند و نقطه نظرهای خود را بگویند. ما بدون هیچ قضاوتی این دیدگاه ها را ارائه می کنیم و قضاوت را بر عهده شما می گذاریم. اگر خوانندگان گرامی نظری به طرفداری یا مخالفت با هر یک دارند می توانند نظر خود را، از طریق فرستادن ایمیل به آدرس پیک، با ما در میان بگذارند. گفتار این بار در رابطه با «انتخابات میان دوره ای یا جنگ داخلی» است.
هابیل: شنیدم کووید گرفته بودید. فکر کنم یک ماهی شد که ندیدمت. همگی خوبید؟
قابیل: آره دیگه، الان همگی خوبیم. برای کریسمس رفته بودیم لاس وگاس، توی سالن کنسرت یهو ترس ورم داشت. نمی دونی چه خبر بود! نصف مردم ماسک هم نزده بودن! یا اون تو ورداشتن. بعد هم به ما که ماسک زده بودیم با ریشخند نگاه می کردن. شنیدم نود درصد اونایی که اومده بودن کووید گرفتن. ما هم وقتی برگشتیم همه مون تست گرفتیم و مثبت بودیم ولی خب چون واکسن زده بودیم خیلی ناراحتی نکشیدیم؛ فقط مجبور شدیم ده روز خودمون رو قرنطینه کنیم. بعضی ها رو که از قبل می دونستم ضد واکسن هستند خیلی بدجور افتادن و بیمارستانی شدن. ولی همون ها هم شنیدم که الان خوب شدن دیگه. البته خوب که چه عرض کنم، فکر نمی کنم هیچ وقت اوضاعشون عادی بشه.
هابیل: خیلی متاسفم. ما وقتی حمله «اومیکرون» رو دیدیم، 
همه برنامه هامون رو کنسل کردیم و موندیم خونه. فعلا به خیر گذشته. من واقعا موندم که چی تو مغز این آدم ها می گذره که زندگی خودشون و بقیه رو این طور به خطر می اندازن. تا قبل از کریسمس فکر می کردم دیگه پاندمی فروکش می کنه یا به مصونیت گله ای می رسیم ولی این «اومیکرون» نشون داد که چقدر همه پرت بودن. نمی دونم آمار رو دنبال می کردی یا نه. بعضی روزها تعداد مبتلاها تا یک میلیون هم می رسید. ولی خوشبختانه همون طور که گفتی اون هایی که واکسن و بوستر زده بودن خفیف گرفتن. من مطمئنم که تعداد خیلی بیشتر از ایناس، چون اونایی که تست خونگی می گرفتن و مثبت بودن جایی ثبت نشدن. به هر حال وارد سال سوم شدیم. تا حالا بیشتر از هفتاد میلیون نفر تو آمریکا مبتلا شدن و نزدیک نهصد هزار نفر جونشون رو از دست دادن. احتمالاً واریانت های دیگه هم دوباره به وجود می آن ولی فکر نمی کنم به این شدت اوج بگیره. کم کم باید با این ویروس ناخلف همزیستی پیدا کنیم.
قابیل: منم امیدوارم. چون واقعا همه خسته شدن. راجع به اوضاع چی فکر می کنی؟ فکر می کنی بایدن به اوکراین لشکر کشی کنه یا پوتین کوتاه بیاد؟ فکر می کنی مردم حال و حوصله یه جنگ دیگه رو دارن؟ بایدن قول می ده که جنگ افغانستان رو تموم کنه. و می کنه، اون هم با اون افتضاح! حالا می خواد با روسیه دربیافته! البته من فکر می کنم بیشترش ژسته. چون محبوبیتش اینقدر اومده پائین، داره واسه خودش پرستیژ درس می کنه!
هابیل: با بعضی حرف هات موافقم. چون این که پوتین اوکراین رو میخواد چیز جدیدی نیست و جدّاً هم فکر نمی کنم آمریکا و ناتو بخوان به یه جنگ تموم عیار دست بزنن. اگر دارن «خالی بندی» می کنن، که پوتین خدای خالی بندهاس. اینکه اصلا امریکا اونجا چه کار می کنه و چرا داره اوضاع رو متشنج می کنه، درجایی که خود اوکراینی ها هم خواهان جنگ و تشنج نیستن هم معنی نداره. جالب هم اینجاست که غیر از انگلیس بقیه کشورهای ناتو هم طرفدار درگیری نیستن. اگه طرفین حماقت کنن و درگیری بشن دیگه از اون جنگ های کلاسیک نیست؛ هر دو طرف سه هزار موشک اتمی دارن که به طرف همدیگه نشونه گرفتن. درگیری اون ها نابودی بشریت رو به دنبال داره. واسه همین فکر می کنم این دعواها بیشتر واسه لحاف ملاست. چیزی که این وسط واسه من خیلی جالبه دفاع جمهوری خواه ها از پوتینه! بعضی از بلندگوهای راست مثل تاکرکارسون و شان هنیدی علنا از پوتین حمایت می کنن! بعضی ها توی کنگره هم همین طور. خیلی خنده داره از زمانی که ترامپ اومد روی کار، رفتار و گفتار جمهوری خواه ها با پوتین خیلی دوستانه شده. فکر می کنی چه کاسه ای زیر نیم کاسه است؟
قابیل: نمی دونم کاسه ای زیر نیم کاسه هست یا نه ولی حرف هایی که می زنن بی حساب نیس. مثلا می گن پوتین حق داره نگران بشه که اوکراین رو هم عضو ناتو بکنن. از اول هم همین رو می گفته؛ موقع اشغال کریمه و جنگی هم که به وسیله طرفدارهای روسیه در شرق اوکراین اتفاق افتاد هم همین رو می گفت. یعنی موشک های آمریکایی و ناتو بیاد پشت مرزهاش. من نمی خوام از پوتین حمایت کنم ولی این دخالت مستقیم و تهدید مستقیم به حساب می آد، توی هرجایی که می خواد باشه.
هابیل: این که نباید توی امور داخلی کشورهای دیگه دخالت کرد و این که اصلا ناتو دیگه به چه درد می خوره و این که بعد از فروپاشی شوروی و کشورهای به اصطلاح استقلال پیدا کرده چرا یکی یکی به ناتو پیوستند و ناتو تا پشت دیوار روسیه کشیده شده و این که حالا این کشورها از دمکراسی برخوردارن یا نه، این ها همه بحث خودش رو داره. ولی اینکه چرا ترامپیون طرفدار روسیه شدن یه پدیده تاریخیه چون همیشه جمهوری خواه ها بودن که خودشون رو ضد روسیه نشون می دادن و جنگ سرد رو دامن می زدن؛ دموکرات ها رو بی جربزه و در مقابل روسیه نرم نشون می دادن. چی شده؟ آیا ماهیت پوتین عوض شده؟ یا این ها اینقدر با دموکرات ها دشمنن که با روسیه و پوتین رفیق شدن؟ به هر طریق این ماشین عظیم نظامی کارخودش رو می کنه. واِلا بودجه هفتصدو پنجاه میلیارد دلاری رو می خواد چی کار؟ دکونی واکردن به عنوان «امنیت ملی» که توی هشتاد کشور دنیا پایگاه داره. بالاخره کارشون اینه که توی دنیا تشنج ایجاد کنن و وجود خودشون رو توجیه کنن.
قابیل: حالا همه این حرف ها به کنار، من که فکر نمی کنم حتی جنگ راه انداختن هم بتونه محبوبیت بایدن رو بالا بیاره. الان دیگه مطمئنم که توی انتخابات میون دوره ای هم اکثریت هاوس رو از دست می ده هم سنارو. همیشه هم همین طور بوده: اون حزبی که ریاست جمهوری رو داره توی میون دوره ای کنگره رو از دست می ده. اگه الان فکر می کنی میچ مکانل واسه بایدن قدرت نمایی می کنه، ببین با کوین مک کارتی در راس هاوس و اکثریت توی سنا چی کار خواهد کرد. به نظرم زمینه رو درست می کنه که دوباره ترامپ انتخاب بشه. من مطمئنم که او موقع دیگه این بن بست نخواهد بود و کارها پیش بره. هر چند الان هم اوضاعتون خیلی بی ریخته. جو منچین و کرستین سینما فقط یه هُل دیگه می خوان که حزبشون رو عوض کنن و راحت اکثریت رو بدن به میچ مکانل.
هابیل: اول این که این آمار محبوبیت هیچ چیزرو تعیین نمی کنه. از زمان ریگان تا حالا همه رئیس جمهورها سال اول محبوبیتوشون رفته پایین چهل درصد، جز بوش پدر و پسر. اون هم به خاطر این که توی همون سال اول جنگ راه انداختن. جنگ که می شه همه چیز دیگه از جمله نالایقی ها پوشونده می شه. مگه بوش اول و دوم چه گلی به سر مردم زدن؟ از اون گذشته مگه دو سال اولی که ترامپ سرکار بود، کنگره دست جمهوری خواه ها نبود؟ چه کار کردن؟ فقط قانون مالیات رو به نفع میلیاردرها و کمپانی های بزرگ تصویب کردن که تا سال ها دودش به چشم مردم بدبخت خواهد رفت. بهت قبلا هم گفتم که کارهایی که میچ مک کانل و ترامپ و حزبتون درکل توی این اواخر انجام دادن، ممکنه به طور کوتاه مدت به نظرتون پیروزی باشه ولی در طولانی مدت کشور رو داغون می کنه. همین دو قطبی شدن کشور، روی کار اومدن ترامپ، قدرت گرفتن راست های افراطی و فاشیست ها، حمله و اشغال کنگره و سد کردن همه لوایح و طرح هایی که به نفع جامعه و اقتصاده، همه به خاطر میچ مک کانله. خطر میچ مک کانل از ترامپ بیشتره. حالا هم داره کشور رو به طرف جنگ داخلی هدایت می کنه.
قابیل: مث همیشه احساساتی می شی و همه چیز رو این طوری ساده می ببینی. جنگ داخلی کدومه؟ این ها رو لیبرال ها از خودشون درمیارن که مردم رو بترسونن. مگه کشکه؟ این همه پلیس و این همه ارتشی؛ دولت همیشه دست بالا رو داره. کی می خواد جنگ راه بندازه؟ ببین، اشکال شما اینه که خودتون هم متحد نیستید، هر کدوم یه ساز می زنین. دموکرات ها تیکه پاره ان. از یک طرف برنی سندرز و سوسیالیست ها، از طرف دیگه کرستین سینما و جو منچین. این فقط توی سناست ولی خوب میدونی که توی جامعه هم همین طوریه. مطمئن باش اگه جمهوری خواه ها توی انتخابات میون دوره ای ببرن به خاطر اینه که اولاً ما خیلی راحت تر با هم کنار می آییم و متحد می شیم، ثانیاً خیلی از دموکرات ها خونه می شینن و رای نمی دن. خودت می دونی که الان توی جمهوری خواه ها هم یه اختلافاتی هست، اونم فقط بین یه اقلیت کوچیک که ترامپ رو قبول نداره و بقیه حزب که همه پشت سر ترامپ صف کشیدن، ولی موقع انتخابات همه می رن به نامزد جمهوری خواه رای می دن. این وسط اون به اصطلاح «تصمیم نگرفته ها» هم نگاه می کنن می بینن توی این دو سال بایدن نتونسته هیچ کاری واسه شون بکنه، خیلی ها شون رای نمی دن یا به جمهوری خواه ها رای می دن، بلکه شاید یه تغییری ایجاد بشه. به هر حال جنگ داخلی نمی شه.
هابیل: پیش بینی تو وقتی درسته که جمهوری خواه ها ببرن. بعد چی می شه؟ چکار می خوان بکنن جز سد کردن کارای بایدن. چه طرحی دارن؟ متاسفانه حزبتون الان دربست در اختیار ترامپه. اون اقلیتی هم که اون رو قبول ندارن نتونستن توی بدنه حزب جای پا پیدا کنن. هیچ کس هم جرات نمی کنه با ترامپ مخالفت کنه چون به خاک سیاه می نشوننش. این سیستم پایدار نیست و واسه کشور خیلی خطرناکه. خیلی از مردم این رو می فهمن. افراطی هایی که دنبال ترامپن نه به مسایل سیاسی کار دارن نه اجتماعی و اقتصادی؛ واسه اونا حزب فقط حزب الله است و رهبر هم ترامپه. الان ترامپ نه تنها شکست خودش رو قبول نکرده بلکه مدعیه که انتخابات پارسال رو برده. اگه فردا دادگاه رای به محکومیتش بده و احیاناً بخوان به خاطر تخلفات عجیب و غریبش و راه انداختن کودتا و اشغال کنگره بگیرنش، فکر می کنی هوادارهاش چه کار کنن؟ شرط می بندم خیلی ها بالاخره جرات می کنن و ازش فاصله می گیرن. ولی اون از طرفدارهاش خواسته بریزن تو خیابون ها. تنها راه حزب جمهوری خواه اینه که از شر ترامپ خلاص شه، همین!
قابیل: ولی باز هم دموکرات ها نمیان نوامبر رای بدن. چون بایدن کارهایی رو که قول داده بود نتونست انجام بده. واسه همین به هر حال انتخابات رو می بازن. توی این یه ساله دموکرات ها نشون دادن که بایدن انتخاب خوبی نبوده. توی هیچ زمینه ای نتونسته کاری بکنه. جاهایی هم که تونسته، کار رو خراب کرده. مثلا افغانستان. خودت خوب می دونی که جناح چپ باهاش مخالفه چون واسه شهریه کالج و آموزش قبل از دبستانی و چیزای دیگه ای که قول داده بود کاری نکرده. واسه حفظ محیط زیست که دیگه بدتر، غیر از این که توی کنفرانس اسکاتلند چرت بزنه! می دونستی توی همین یه سال 3500 جواز حفر چاه نفت صادر شده در مقابل 2500 تا در زمان ترامپ؟ این هم از مبارزه با سوخت فسیلی و حفظ محیط زیست! دموکرات ها هم که می دونی چقدر دل نازکن! واسه همینه که دموکرات ها اینقدر ساکتن.
هابیل: دموکرات ها ساکتن چون چهار سال پرتلاطم و ترسناک رو گذروندن، من خودم توی چهار سال ترامپ هر روز صبح مث زامبی ها اول کاری که می کردم تلفنم رو چک می کردم ببینم امروز چه گندی به آب داده. مث این بود که توی یه اتوبوس نشستی و و راننده اش یه بچه هشت ساله تخسه که پاش هم به زور به پدال می رسه و داره توی گردنه پرپیچ و خم و باریک راننگی می کنه. دل توی دلت نیست. بعد یه دفعه راننده می شه یه عاقله مرد با تصدیق پایه یک. خب مسافرها کرخت می شن و خیالشون راحت می شه که توی دره نمی افتن. ولی مطمئن باش با همه مشکلاتی که رفقای تو توی ایالات مختلف واسه رای دادن درست کردن، بازم نمی تونن نتیجه ها رو عوض کنن و دموکرات ها می برن. در مورد اون چاه های نفت، منم باهات موافقم که خیلی ناامید کننده ست ولی همه می دونستیم که بایدن یه کاستی هایی داره. مث همه سیستم. ولی آلترناتیو چیه؟ مردم به کاندیداهایی رای بدن که توی جیب ترامپن و بدون اجازه اون آب نمی خورن؟ یا یه آدم هایی که به فکر مردم و محیط زیست و آینده، آموزش و عدالت باشن. انتخاب سختی نیست.
